آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی یکی از عرفا و علمای برجسته معاصر شیعه بود که با سیره‌ای سرشار از زهد، تقوا و معرفت الهی شناخته می‌شود. او در سال ۱۳۲۴ قمری (۱۹۰۶ میلادی) در قم به دنیا آمد و از همان کودکی تحت تربیت خانوادگی و محیط مذهبی پرورش یافت. پدر او، سید ابوالحسن بهاءالدینی، از علمای معروف زمان خود بود و تأثیر بسزایی در رشد علمی و اخلاقی فرزندش داشت.
آیت‌الله بهاءالدینی تحصیلات ابتدایی خود را در حوزه علمیه قم آغاز کرد و دروس مقدماتی را نزد اساتید برجسته‌ای همچون مرحوم آیت‌الله حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم، فراگرفت. در ادامه، به فراگیری علوم عقلی و نقلی پرداخت و با تبحر در فقه، اصول، تفسیر و عرفان، به یکی از چهره‌های علمی مهم زمان خود تبدیل شد. وی محضر عارف مشهور، مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی را درک کرد و بهره‌های معنوی فراوانی از او برد.
آیت‌الله بهاءالدینی نه تنها در عرصه تدریس و تربیت شاگردان فعال بود، بلکه شخصیت او به عنوان یک سالک الهی و عارف بی‌نظیر شناخته می‌شد. او توجهی ویژه به تزکیه نفس و ارتباط قلبی با خداوند داشت و همواره توصیه‌هایی ناب در این زمینه به شاگردانش ارائه می‌داد. بسیاری از علما و بزرگان، مانند آیت‌الله بهجت و آیت‌الله طباطبایی، از محضر او بهره بردند و نقل کرده‌اند که سیره عملی و رفتار او الهام‌بخش معنویت و عبودیت حقیقی بوده است.
زندگی ساده و به دور از تجمل او، همراه با عبادت‌های طولانی، توجه به احوال نیازمندان و دوری از شهرت، باعث شد که به عنوان نمونه‌ای از عارفان حقیقی شناخته شود. با این حال، او هیچ‌گاه از وظایف اجتماعی و دینی خود غافل نبود و در کنار تربیت شاگردان، توصیه‌های بسیاری در باب اهمیت اخلاق اسلامی و تأثیر معنویت در زندگی انسان داشت.
او تألیفات اندکی دارد، اما سخنان و توصیه‌های اخلاقی و عرفانی او توسط شاگردان و علاقه‌مندان ثبت شده است. شخصیت او، نه تنها در میان حوزه‌های علمیه، بلکه در میان مردم نیز جایگاه والایی داشت و بسیاری از مردم برای کسب نورانیت معنوی از او بهره می‌گرفتند. در طول زندگی، بهاءالدینی هیچ‌گاه در پی مناصب دنیوی نبود و همواره به تهذیب نفس و خدمت به بندگان خدا مشغول بود.
این عالم برجسته، پس از سال‌ها تلاش در راه علم و عرفان، در سال ۱۳۷۴ شمسی (۱۹۹۵ میلادی) به لقاءالله پیوست. آرامگاه او در قم، همچنان محل رجوع مشتاقان و علاقه‌مندان به راه عرفان و سلوک معنوی است. شخصیت و سیره آیت‌الله بهاءالدینی، نمونه‌ای ماندگار از پیوند علم، عرفان، اخلاق و خدمت به مردم است که تا به امروز الهام‌بخش نسل‌های جدید بوده و خواهد بود.