آلفرد بینه (۸ ژوئیه ۱۸۵۷ – ۱۸ اکتبر ۱۹۱۱) یک روان‌شناس فرانسوی بود که به خاطر ابداع اولین آزمون عقلانیت عملی، معروف به آزمون بینه-سیمون، شناخته می‌شود. او در شهر نیس، فرانسه به دنیا آمد و در سال ۱۸۵۷ به دنیا آمد. پدرش یک پزشک بود و مادرش یک هنرمند بود. بعد از جدایی از هم، او با مادرش به پاریس مهاجرت کرد.
بینه در سال ۱۸۷۸ مدرک حقوق خود را از دانشگاه پاریس دریافت کرد ولی به جای ادامه تحصیل در حقوق، به تحقیقات علمی-پزشکی مشغول شد. او در سال ۱۸۸۳ به مؤسسه پزشکی سالپتریه در پاریس پیوست و تحت رهبری ژان-مارتن شارکوت کار می‌کرد. شارکوت یکی از بزرگترین متخصصان هیپنوتیزم بود و بینه تحت تأثیر او قرار گرفت.
بینه در سال ۱۸۸۹ به همراه هنری ویکتور، آزمایشگاه اولیه روان‌شناسی در فرانسه را تأسیس کرد. او در سال ۱۸۹۱ به آزمایشگاه تجربی روان‌شناسی در سوربن منتقل شد و در سال ۱۸۹۵ به عنوان رئیس آن انتخاب شد. او همچنین در سال ۱۸۹۵ مجله اولیه روان‌شناسی فرانسه، “L’Année Psychologique” را تأسیس کرد.
بینه در سال ۱۹۰۴ توسط وزارت آموزش فرانسه مأمور شد تا یک آزمون برای شناسایی دانش‌آموزانی که نیاز به تحصیلات ریمیدیال دارند، ایجاد کند. او با همکاری تئودور سیمون، آزمون بینه-سیمون را توسعه داد که اولین آزمون عقلانیت عملی بود. این آزمون بعدها توسط لئون ترمن به آزمون استانفورد-بینه تغییر یافت و هنوز یکی از معروف‌ترین آزمون‌های عقلانیت است.
بینه همچنین در زمینه‌های مختلفی از جمله اثرات تحصیلات، تحقیقات بیماری‌های عصبی و تحقیقات درباره تحت‌الشمولیت و هیستریا نیز فعالیت داشت. او در سال ۱۹۰۰ کتاب “L’Étude expérimentale de l’intelligence” (تحقیقات تجربی عقلانیت) را منتشر کرد که تحقیقات خود را در زمینه‌های مختلف عقلانیت و رفتار انسانی توصیف می‌کرد.