زندگی اولیه و تحصیلات
فلیکس هافمن در ۲۱ ژانویه ۱۸۶۸ در لودویگسبورگ، آلمان به دنیا آمد. پدرش یک معلم بود و از همان کودکی علاقه‌مندی فلیکس به علوم طبیعی و شیمی را تشویق می‌کرد. هافمن تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در لودویگسبورگ به پایان رساند و سپس در سال ۱۸۸۹ وارد دانشگاه مونیخ شد تا در رشته شیمی تحصیل کند.
کار و دستاوردها
پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، هافمن در سال ۱۸۹۴ به شرکت بایر پیوست، جایی که به عنوان شیمی‌دان مشغول به کار شد. او در آزمایشگاه‌های بایر به تحقیق و توسعه داروهای جدید پرداخت و در این دوره بود که یکی از مهم‌ترین دستاوردهایش را به دست آورد.
کشف آسپرین
در سال ۱۸۹۷، هافمن موفق به سنتز استیل‌سالیسیلیک‌اسید (آسپرین) شد. این دارو به سرعت به عنوان یک مسکن مؤثر و ضدالتهاب شناخته شد و به یکی از پرمصرف‌ترین داروهای جهان تبدیل شد. آسپرین نقش مهمی در کاهش درد، تب و التهاب دارد و همچنین به عنوان یک داروی ضدپلاکت برای پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی استفاده می‌شود. کشف آسپرین یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای هافمن و نقطه عطفی در تاریخ داروسازی بود.
دیگر تحقیقات و دستاوردها
علاوه بر آسپرین، هافمن به تحقیقات دیگری نیز پرداخت. او در زمینه سنتز مواد شیمیایی مختلف و توسعه داروهای جدید فعالیت داشت. یکی دیگر از دستاوردهای مهم او سنتز دی‌استیل‌مورفین (هروئین) بود که در ابتدا به عنوان یک داروی مسکن و ضدسرفه معرفی شد، اما بعدها به دلیل اثرات جانبی و سوءمصرف‌های آن، استفاده از آن به شدت محدود شد.
زندگی شخصی
هافمن در طول زندگی‌اش به تدریس و پژوهش پرداخت و همواره به توسعه علوم شیمی و داروسازی علاقه‌مند بود. او تا پایان عمر خود به عنوان یک دانشمند فعال باقی ماند و دستاوردهایش تأثیرات زیادی بر حوزه داروسازی داشت.
مرگ و میراث
فلیکس هافمن در ۸ فوریه ۱۹۴۶ در سوئیس درگذشت. او با دستاوردهایش نقش بزرگی در توسعه داروسازی مدرن ایفا کرد و کشف آسپرین به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای علمی قرن بیستم شناخته می‌شود. میراث او همچنان در جهان داروسازی زنده است و او به عنوان یکی از پیشگامان این حوزه شناخته می‌شود.