لئو هندریک باکلند (۱۴ نوامبر ۱۸۶۳ – ۲۳ فوریه ۱۹۴۴) یک شیمیدان و مخترع بلژیکی-آمریکایی بود که بیشتر به خاطر اختراع باکلیت، اولین پلاستیک کاملاً مصنوعی، در سال ۱۹۰۷ شناخته می‌شود. باکلند در گنت، بلژیک به دنیا آمد و در دانشگاه گنت شیمی خواند و بعدها به ایالات متحده مهاجرت کرد، جایی که بیشتر دوران حرفه‌ای خود را گذراند.
کارهای اولیه باکلند شامل اختراع کاغذ عکاسی ولوکس در سال ۱۸۹۳ بود که بهبود قابل‌توجهی نسبت به کاغذهای عکاسی موجود در آن زمان داشت. با این حال، کار او روی باکلیت بود که واقعاً زمینه علم مواد را متحول کرد. باکلیت یک پلاستیک مقاوم و مقاوم در برابر حرارت بود که از فنل و فرمالدئید ساخته شده و در انواع محصولات، از جمله عایق‌های الکتریکی، جواهرات و لوازم خانگی استفاده می‌شد.
در طول دوران حرفه‌ای خود، باکلند همچنان به نوآوری و کشف تکنولوژی‌های شیمیایی جدید پرداخت. او جوایز و افتخارات متعددی برای مشارکت‌هایش در علم و صنعت دریافت کرد، از جمله مدال جان اسکات، جایزه ویلارد گیبس و مدال فرانکلین.
میراث باکلند از طریق کارهای پیشگامانه‌اش در زمینه پلاستیک و تأثیرش بر علم مواد مدرن همچنان زنده است. اختراعات او تأثیر بسزایی بر صنایع مختلف داشته و همچنان به خاطر نوآوری‌هایش جشن گرفته می‌شود.