ماری کوری (متولد ۷ نوامبر ۱۸۶۷ در وارسا، کنگره کشور لهستان، امپراتوری روسیه – درگذشته ۴ ژوئیه ۱۹۳۴ در نزدیکی سالنش، فرانسه) یک دانشمند و شیمی‌دان لهستانی-فرانسوی بود که به خاطر تحقیقات بر روی آزادی و دو برنده جایزه نوبل برای کارهای خود شناخته می‌شود. او اولین زنی بود که جایزه نوبل برده و تنها انسانی که این جایزه را در دوی فیزیک و شیمی برده است.
ماری کوری در خانواده‌ای از معلمان تحصیل کرد و از سن ۱۶ سالگی به خاطر یادآوری بی‌نظیر خود شناخته می‌شد. او در سن ۲۴ سالگی به پاریس رفت تا تحصیلات خود را در سوربن ادامه دهد و در آنجا با پیر کوری، یک فیزیک‌دان فرانسوی، ازدواج کرد. آنها در سال ۱۹۰۳ جایزه نوبل فیزیک را برای کارهای خود در آزادی دریافت کردند.
پس از مرگ پیر کوری در سال ۱۹۰۶، ماری به عنوان اولین زنی توسط دانشگاه پاریس به عنوان استاد فیزیک منتخب شد. او همچنین مدیریت مختبر رادیوم در دانشگاه پاریس را بر عهده گرفت و در سال ۱۹۱۱ جایزه نوبل شیمی را برای کشف عناصر پولونیم و رادیم دریافت کرد.
ماری کوری در طول زندگی خود به تحقیقات خود ادامه داد و به توسعه کاربردهای پزشکی از رادیوم کمک کرد. او در جنگ جهانی اول به همراه دخترش، آیرین، در تأمین مرکز‌های رادیوم برای درمان جراحان کمک کرد. او همچنین به تأسیس مختبر رادیوم در وارسا کمک کرد و در سال ۱۹۲۹ از هیو براون، رئیس‌جمهور آمریکا، ۵۰۰۰۰ دلار به عنوان هدیه برای خرید رادیوم در این مختبر دریافت کرد.
ماری کوری در سال ۱۹۳۴ به دلیل انسفالیت درگذشت ولی به خاطر کارهای بی‌نظیر خود و تأثیرات گسترده‌ای که بر جهان داشت، همچنین به عنوان یکی از افراد پرکار و پرتأثیر در علم شناخته می‌شود.