هانس برگر (Hans Berger) (21 مه 1873 – 1 ژوئن 1941) یک روانپزشک آلمانی بود که به خاطر اختراع الکتروانزوفلوگرام (EEG) در سال 1924 شناخته می‌شود. او در شهر نوز (که در حال حاضر بخشی از کوبورگ، آلمان است) به دنیا آمد. پدرش رئیس پزشکان بیمارستان منطقه‌ای در کوبورگ بود.
هانس برگر در سال 1892 به دانشگاه فریدریش شیلر در جنا رفت و قصد داشت تا به عنوان اختراعات کار کند. اما پس از یک سمت، او از تحصیلاتش کناره‌گیری کرد و به خدمت سالی در ارتش پیوست. در طول یکی از مراسم تمرین، اسب او ناگهان به پاشنه افتاد و او در مسیر یک توپ خطرناک قرار گرفت. اما خودروی توپ به زودی متوقف شد و او از مرگ نجات یافت. همین اتفاق باعث شد که او به افکار مرتبط با تلپاتی بین ذهن و ذهن خواهرش توجه کند.
پس از اتمام خدمت نظامی، برگر به جنا بازگشت و تحصیلات خود را در رشته پزشکی ادامه داد تا بتواند بنیان‌های فیزیولوژیکی انرژی روان‌شناسی را کشف کند. او در سال 1897 مدرک دکترای خود را از دانشگاه جنا دریافت کرد و به عنوان مشاور در بخش روانپزشکی و عصب‌پزشکی در کلینیک جنا شروع به کار کرد.
برگر در سال 1911 با بارونس بلو (Ursula von Bülow)، مشاور تکنیکی خود ازدواج کرد و در جنگ جهانی اول به عنوان روانپزشک در جبهه غربی خدمت کرد. او در سال 1927 به عنوان رئیس دانشگاه جنا انتخاب شد.
در سال 1924، برگر موفق شد اولین الکتروانزوفلوگرام انسانی را ثبت کند. او ابتدا از طریق تزریق نووسکائین در پشت‌سر و استفاده از الکترود در پری‌استیت، ولی بعداً تکنیکی جدیدتر را توسعه داد و الکترود را به روی پوست سر متصل کرد. این تکنیک اولین بار بود که فعالیت‌های الکتریکی مغز انسانی به صورت غیر تهاجمی ثبت می‌شد.
برگر در سال 1929 مقاله اولیه خود در مورد الکتروانزوفلوگرام انسانی با عنوان “Über das Elektrenkephalogramm des Menschen” منتشر کرد و از اصطلاحات “الفا” و “بتا” را معرفی کرد. او نشان داد که امواج مغزی در طول فعالیت‌های روانی و خواب تغییر می‌کنند.
به طور مستقل از کارهای خود، برگر به عنوان یک رهبر و پژوهشگر محترمی شناخته می‌شد و تأثیرات بسیاری بر روانپزشکی و عصب‌پزشکی داشت. او در سال 1941 در جنا درگذشت و به خاطر کارهای بی‌نظیر خود به یاد ماند.