ویکتور بابش (به رومانیایی: [viktor babeʃ]; ۲۸ ژوئیه ۱۸۵۴ در وین – ۱۹ اکتبر ۱۹۲۶ در بخارست) یک پزشک، باکتریولوژیست، دانشگاهی و استاد رومانیایی بود. او یکی از بنیان‌گذاران میکروب‌شناسی مدرن محسوب می‌شود و دستاوردهای مهمی در مطالعه هاری، جذام، دیفتری و سل داشت.
ویکتور در وین، که در آن زمان بخشی از امپراتوری اتریش-مجارستان بود، به دنیا آمد. او در دانشگاه وین و سپس در دانشگاه سمل‌وایس تحصیل کرد، جایی که علاقه زیادی به باکتریولوژی پیدا کرد. در سال ۱۸۸۵، او به همراه دانشمند فرانسوی ویکتور آندره کورنیل، یکی از اولین رساله‌های مربوط به باکتریولوژی را با عنوان “باکتری‌ها و نقش آن‌ها در آناتومی پاتولوژیک و هیستولوژی بیماری‌های عفونی” نوشت.
کار بابش مبنایی برای اصل ایمنی غیرفعال و بعدها اصل آنتی‌بیوتیک‌ها گذاشت. او استاد دانشگاه پزشکی و داروسازی کارول داویلا در بخارست بود و در سال ۱۸۹۳ به عضویت آکادمی رومانی درآمد.
در طول دوران حرفه‌ای خود، ویکتور بابش سهم‌های بسیاری در علم پزشکی داشت، از جمله توسعه واکسن‌ها و درمان‌های مختلف برای بیماری‌های عفونی. میراث او همچنان بر رشته میکروب‌شناسی و تحقیقات بیماری‌های عفونی تأثیرگذار است.