حر بن یزید ریاحی یکی از شخصیت‌های برجسته واقعه عاشورا است که نام او در تاریخ اسلام به عنوان نمادی از توبه و بازگشت به راه حق ثبت شده است. او از قبیله بنی‌ریاح و یکی از اشراف و فرماندهان نظامی کوفه بود. حر به دلیل شجاعت و توانایی‌های نظامی‌اش، از سوی عبیدالله بن زیاد مأمور شد تا مانع رسیدن امام حسین (ع) و همراهانش به کوفه شود و آنان را تحت کنترل قرار دهد.
حر در روزهای ابتدایی محرم سال 61 هجری قمری، با لشکری نزدیک به هزار نفر در برابر کاروان امام حسین (ع) ایستاد و مسیر آنان را به سوی کوفه مسدود کرد. این اقدام او نشان‌دهنده وفاداری اولیه حر به حکومت اموی و وظیفه‌ای بود که به او محول شده بود. با این حال، دیدار و گفت‌وگوی او با امام حسین (ع) و مشاهده اخلاق، شجاعت و هدف ایشان در راه عدالت، تأثیر عمیقی بر قلب او گذاشت.
یکی از لحظات سرنوشت‌ساز در زندگی حر، زمانی بود که در کربلا و در آستانه نبرد قرار گرفت. او متوجه شد که انتخابش میان دنیا و آخرت، بین حمایت از حقیقت یا همراهی با ظلم است. حر که عمیقاً تحت تأثیر ایمان و حق‌طلبی امام حسین (ع) قرار گرفته بود، تصمیم گرفت مسیر خود را تغییر دهد. این تصمیم به معنای ایستادن در برابر عبیدالله بن زیاد و پذیرفتن خطر مرگ بود.
حر در روز عاشورا، با پشیمانی و توبه از اعمال گذشته‌اش، به سوی امام حسین (ع) رفت و با اشک و ندامت از ایشان طلب بخشش کرد. امام حسین (ع) با بزرگ‌منشی و مهربانی، توبه حر را پذیرفت. حر سپس به صف یاران امام حسین (ع) پیوست و با شجاعت در برابر لشکر یزید جنگید. او در این نبرد دلیرانه، به شهادت رسید و نام خود را در زمره یاران وفادار امام حسین (ع) ثبت کرد.
شهادت حر بن یزید ریاحی در واقعه کربلا، الهام‌بخش کسانی است که در هر لحظه از زندگی امکان بازگشت به راه حق و حقیقت را دارند. او به عنوان نمادی از شجاعت، توبه و انتخاب راه درست، در تاریخ اسلام جاودانه شده است. آرامگاه حر در نزدیکی کربلا زیارتگاه بسیاری از عاشقان اهل بیت (ع) است و داستان او همچنان برای مسلمانان به عنوان درسی از ایمان و بازگشت به حق، زنده و مؤثر باقی مانده است.