حضرت مریم (س)، یکی از برجسته‌ترین زنان در تاریخ ادیان و از شخصیت‌های مورد احترام در اسلام و مسیحیت است. او مادر حضرت عیسی (ع) و به عنوان نمونه‌ای از پاکدامنی، ایمان و تقوا شناخته می‌شود. نام او در قرآن کریم بارها ذکر شده و یک سوره کامل به نام او نام‌گذاری شده است. حضرت مریم (س) به عنوان یکی از بهترین زنان جهان در تمام دوران‌ها معرفی شده است.
حضرت مریم (س) در خانواده‌ای از بنی‌اسرائیل متولد شد. پدر او عمران و مادرش حَنّه نام داشت. مادرش در زمانی که مریم را باردار بود، نذر کرد که فرزندش را وقف خداوند کند. پس از تولد، مریم به معبد سپرده شد و تحت سرپرستی زکریا نبی (ع)، که پیامبر زمان بود، پرورش یافت. حضرت مریم (س) از همان کودکی به دلیل پاکدامنی و عبادت بسیار، مورد توجه و احترام دیگران قرار گرفت.
یکی از بزرگ‌ترین معجزات مرتبط با حضرت مریم (س)، تولد حضرت عیسی (ع) بدون پدر است. طبق روایت قرآن کریم، فرشته جبرئیل به مریم ظاهر شد و بشارت تولد فرزندی مقدس را به او داد. حضرت مریم (س) با تعجب و حیرت گفت که چگونه ممکن است فرزندی به دنیا آورد در حالی که هیچ مردی به او نزدیک نشده است. جبرئیل به او گفت که این امر اراده خداوند است و خداوند هر چیزی را که بخواهد، می‌آفریند.
حضرت عیسی (ع) به عنوان یکی از پیامبران بزرگ الهی، با معجزه‌ای الهی در دامان مادرش به دنیا آمد. این واقعه باعث شد که مردم درباره حضرت مریم (س) سخن بگویند و او را مورد اتهام قرار دهند. اما حضرت عیسی (ع) در همان نوزادی سخن گفت و پاکدامنی مادرش را تایید کرد. این معجزه نشان‌دهنده مقام والای حضرت مریم (س) و حمایت الهی از او بود.
حضرت مریم (س) زندگی خود را در عبادت و تقرب به خداوند سپری کرد. او به عنوان نمونه‌ای از ایمان، صبر و پاکدامنی در تاریخ شناخته می‌شود. نام او نه تنها در قرآن، بلکه در انجیل نیز مورد احترام است و او در هر دو دین به عنوان نماد تقوا و پاکدامنی شناخته می‌شود.
زندگی حضرت مریم (س) الهام‌بخش زنان و مردان بسیاری است که به دنبال ایمان و تقرب به خداوند هستند. او به عنوان زنی که تمام زندگی‌اش را به خدمت خداوند وقف کرد، نمونه‌ای عالی از عشق و اخلاص به خداوند است.