سمیه بنت خباط، نخستین زن شهید در اسلام و یکی از چهره‌های ماندگار تاریخ اسلام است. وی و خانواده‌اش از نخستین افرادی بودند که به پیامبر اسلام (ص) ایمان آوردند و نقش بزرگی در تاریخ صدر اسلام ایفا کردند. سمیه همراه همسرش، یاسر بن عامر، و فرزندشان، عمار بن یاسر، به اسلام گرویدند و به خاطر ایمان و اعتقادشان به خدای یگانه متحمل رنج‌های زیادی شدند.
سمیه در مکه به دنیا آمد و از خانواده‌ای ساده و فروتن بود. او در جامعه‌ای زندگی می‌کرد که به شدت درگیر بت‌پرستی بود. اما پس از دعوت پیامبر (ص) به اسلام و تأکید بر یکتاپرستی و عدالت اجتماعی، او و خانواده‌اش به سرعت به این دین جدید ایمان آوردند. ایمان سمیه به اسلام به حدی قوی بود که هیچ تهدیدی نتوانست او را از اعتقادش باز دارد.
پس از گرویدن به اسلام، قریش که از گسترش اسلام نگران بود، خانواده سمیه را تحت فشار شدید قرار داد. آنان به دلیل موقعیت پایین اجتماعی‌شان، بیشتر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. ابوجهل، یکی از دشمنان سرسخت اسلام، شکنجه‌های سختی را بر سمیه و خانواده‌اش تحمیل کرد. اما او با ایمان استوارش در برابر این رنج‌ها مقاومت کرد و هرگز از دین خود دست نکشید.
در یکی از این شکنجه‌ها، ابوجهل با بی‌رحمی او را به شهادت رساند. سمیه با قلبی پر از ایمان و روحی مقاوم، نخستین زنی شد که در راه اسلام به شهادت رسید. شهادت او نقطه عطفی در تاریخ اسلام بود و به عنوان نماد شجاعت، ایثار و وفاداری به خداوند شناخته شد.
شهادت سمیه نه تنها در تاریخ اسلام ماندگار شد، بلکه الهام‌بخش بسیاری از مسلمانان در طول تاریخ بوده است. پیامبر اسلام (ص) نیز یاد و خاطره او و خانواده‌اش را گرامی داشت و آنان را الگویی برای همه مسلمانان معرفی کرد.
امروز نام سمیه به عنوان یکی از نخستین مسلمانان و نخستین شهید اسلام، در میان مسلمانان جهان با احترام یاد می‌شود. داستان او یادآور ارزش‌های ایمان، شجاعت و مقاومت در برابر ظلم و بی‌عدالتی است. نام او همیشه به عنوان زنی که جان خود را در راه اعتقاد به خداوند فدا کرد، زنده خواهد ماند.