جان باردین (۲۳ مه ۱۹۰۸ – ۳۰ ژانویه ۱۹۹۱) یک فیزیکدان آمریکایی بود که به خاطر اختراع ترانزیستور و تحقیقات در نظریه‌ی بوز-اینگتمن (BCS) و اثر جوزفسون شناخته می‌شود. او در مدیسون، ویسکانسین به دنیا آمد و در سن ۸۲ سالگی در بوستون، ماساچوسیتس درگذشت.
باردین در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون تحصیل کرد و سپس در دانشگاه پرینستون دکترای خود را دریافت کرد. او در طول جنگ جهانی دوم به خدمت ارتش ایالات متحده پیوست و پس از جنگ به بل لبز انتقل شد. در سال ۱۹۵۶، او جایزه نوبل فیزیک را به خاطر اختراع ترانزیستور با همکاری ویلیام شوکلی و والتر براتن از دست آورد.
باردین در سال ۱۹۷۲ جایزه نوبل دوم خود را برای تحقیقات در نظریه‌ی بوز-اینگتمن و اثر جوزفسون دریافت کرد. او در طول زندگی خود به عنوان یک مخترع و فیزیکدان فعالیت می‌کرد و در سال‌های ۱۹۵۰ به دانشگاه ایلینویز در یوربانا-چامپانگ انتقل شد.
باردین به خاطر میراث فرهنگی‌اش و تأثیراتش بر علم فیزیک شناخته می‌شود و به عنوان یکی از مهم‌ترین فیزیکدانان قرن بیستم شناخته می‌شود.