حضرت محمد (ص)، پیامبر اسلام، در سال 570 میلادی در شهر مکه به دنیا آمدند. ایشان از خانواده بنیهاشم، یکی از شاخههای قبیله قریش، بودند. پدرشان عبدالله و مادرشان آمنه نام داشتند. محمد (ص) پیش از به دنیا آمدن، پدر خود را از دست دادند و در کودکی نیز مادرشان را از دست دادند. پس از آن، ایشان تحت سرپرستی پدربزرگشان عبدالمطلب و سپس عمویشان ابوطالب قرار گرفتند.
محمد (ص) به دلیل راستگویی و امانتداری خود، از جوانی در میان مردم مکه به “محمد امین” مشهور شدند. ایشان در 25 سالگی با حضرت خدیجه (س)، بانوی ثروتمند و محترم مکه، ازدواج کردند. خدیجه (س) نخستین حامی و یار ایشان بود.
در 40 سالگی، محمد (ص) در غار حرا که مکانی برای عبادت و تفکر ایشان بود، به پیامبری مبعوث شدند. در آنجا جبرئیل (فرشته وحی) بر ایشان ظاهر شد و نخستین آیات قرآن کریم را به ایشان وحی کرد. پس از این واقعه، حضرت محمد (ص) شروع به دعوت مردم به یکتاپرستی و اسلام کردند.
دعوت اولیه پیامبر به مدت سه سال مخفیانه بود، اما سپس ایشان پیام خود را علنی کردند. با این حال، با مقاومت شدید مشرکان مکه روبهرو شدند. بسیاری از مسلمانان اولیه تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. در نتیجه، پیامبر (ص) گروهی از مسلمانان را به حبشه فرستادند و خود نیز در سال 622 میلادی به مدینه هجرت کردند. این واقعه که به هجرت معروف است، نقطه آغاز تاریخ هجری اسلامی محسوب میشود.
در مدینه، محمد (ص) دولت اسلامی را بنیانگذاری کردند و اصول جامعهای بر پایه عدالت و ایمان را پیاده کردند. ایشان به مدت 10 سال در مدینه به فعالیتهای مختلف مذهبی، اجتماعی و سیاسی پرداختند و توانستند بسیاری از قبایل و مناطق شبهجزیره عربستان را به اسلام دعوت کنند.
در سال 632 میلادی، پیامبر اسلام پس از ادای حج، که به حج الوداع معروف است، در مدینه بیمار شدند و در همان سال درگذشتند. آرامگاه ایشان در مسجدالنبی در مدینه قرار دارد.
تعالیم حضرت محمد (ص) شامل یکتاپرستی، اخلاق نیکو و عدالت اجتماعی است که همچنان در میان مسلمانان جهان به عنوان اصول اساسی دین اسلام گرامی داشته میشود. زندگی و شخصیت ایشان نمونهای از انسان کامل و الگوی پیروان اسلام است.