اردوان سوم اشکانی، یکی از پادشاهان پرچالش سلسله اشکانی بود که در قرن اول میلادی با تهدیدهای داخلی و خارجی، بهویژه از سوی روم، دستوپنجه نرم کرد. سلطنت او نماد دوران گذار و کشمکشهای قدرت در ایران باستان است.
👑 تولد و نسب
نام کامل: اردوان سوم (پارتی: 𐭍𐭐𐭕𐭓 Ardawān)
لقبها: شاه شاهان، اشک ششم (در برخی منابع)
پدر: بلاش اول اشکانی
سال تولد: حدود نیمه دوم قرن اول پیش از میلاد
سال جلوس: حدود ۷۹ یا ۸۰ میلادی
درگذشت: ۸۱ میلادی
🛡️ زمینه تاریخی و آغاز سلطنت
پس از مرگ بلاش اول، شاهنشاهی اشکانی دچار چندپارگی شد.
سه مدعی همزمان برای سلطنت ظهور کردند: پاکور دوم، بلاش دوم، و اردوان سوم.
اردوان سوم در بخشی از ایران قدرت گرفت و با پاکور دوم، که احتمالاً شاه رسمی بود، رقابت کرد.
⚔️ روابط با روم و بحرانهای خارجی
در سال ۷۹ میلادی، فردی به نام ترنتینوس ماکسیموس که خود را نرون قیصر روم معرفی کرد، تا فرات تاخت اما شکست خورد و به اردوان سوم پناهنده شد.
این اقدام باعث تنش با امپراتوری روم شد و موقعیت اردوان را تضعیف کرد.
روم از این فرصت برای تقویت نفوذ خود در ارمنستان و شامات استفاده کرد.
🏛️ سیاست داخلی و چالشهای سلطنت
اردوان سوم در ابتدا شاه آذربایجان بود و پس از خلع وانان (ونون)، که تربیت رومی داشت، به قدرت رسید.
وانان به ارمنستان گریخت و با حمایت روم حکومتی مستقل تشکیل داد، اما اردوان او را بیرون کرد و پسرش ارشک را حاکم ارمنستان کرد.
شورش ارامنه و دخالت روم باعث کشتهشدن ارشک شد و اردوان مجبور شد جدایی ارمنستان را بپذیرد.
⚰️ سقوط و مرگ
پس از شکست در ارمنستان و فشارهای روم، اردوان سوم از سلطنت خلع شد و به هیرکانیا (گرگان) گریخت.
مدتی بعد به تیسفون بازگشت و دوباره بر تخت نشست، اما شورشهای داخلی ادامه یافت.
در نهایت، در سال ۸۱ میلادی، سلطنت او پایان یافت و پاکور دوم قدرت را تثبیت کرد.
🌍 میراث تاریخی
اردوان سوم نماد دوران آشوب و رقابتهای داخلی در اواخر عصر اشکانی است.
او تلاش کرد استقلال ایران را در برابر نفوذ روم حفظ کند، اما با شکست در ارمنستان و فشارهای خارجی، سلطنتش کوتاه و پرتنش بود.
منابع تاریخی درباره او محدود و گاه متناقضاند، اما نقش او در گذار قدرت اشکانیان قابل توجه است.