آلفرد نوبل (متولد ۲۱ اکتبر ۱۸۳۳ در استکهلم، سوئد – درگذشته ۱۰ دسامبر ۱۸۹۶ در سانریمو، ایتالیا) یک شیمی‌دان، مهندس، و کارآفرین سوئدی بود که به خاطر اختراع دینامیت و تأسیس جوایز نوبل شناخته می‌شود. او چهارمین فرزند ایمانوئل و کارولین نوبل بود و از سن ۱۲ سالگی تحت تأثیر پدرش که یک مهندس و اختراعات‌گر بود، تعلیم یافت.
نوبل در سال ۱۸۶۷ دینامیت را اختراع کرد، یک مواد منفجری قوی که از نیتروگلیسرین تهیه می‌شد. او همچنین ابزارهای منفجری دیگری مانند گلیسینیت و بالیستیت را اختراع کرد. نوبل در طول زندگی خود حدود ۳۵۵ مجوز اختراعی دریافت کرد و به عنوان یکی از افراد پرکار و پرتأثیر در صنعت منفجرها شناخته می‌شود.
او در سال ۱۸۹۶ در سن ۶۳ سالگی در نتیجه یک سندروم مغزی در ویلا خود در سانریمو، ایتالیا، درگذشت. در طول زندگی خود، نوبل به عنوان یکی از افراد پرکار و پرتأثیر در صنعت منفجرها شناخته می‌شود.
نوبل در تنهایی و طولانی‌ترین سفرهای خود به عنوان یک شاعر و نویسنده نیز فعالیت داشت و اشعار و نمایش‌های بسیاری نوشت. او همچنین به مسائل اجتماعی و صلح علاقه‌مند بود و باورهایی داشت که در زمان خود به عنوان برجسته و جدید محسوب می‌شدند. این علاقه‌ها در جوایز نوبل نمایان شدند که به افرادی که به انسانیت و صلح کمک کرده‌اند، اعطا می‌شود.
نوبل در سال ۱۸۹۵ مبتلا به سندرم آنژیوکاردی شد و در نهایت در سال ۱۸۹۶ درگذشت. او در تنهایی و طولانی‌ترین سفرهای خود به عنوان یک شاعر و نویسنده نیز فعالیت داشت و اشعار و نمایش‌های بسیاری نوشت. او همچنین به مسائل اجتماعی و صلح علاقه‌مند بود و باورهایی داشت که در زمان خود به عنوان برجسته و جدید محسوب می‌شدند. این علاقه‌ها در جوایز نوبل نمایان شدند که به افرادی که به انسانیت و صلح کمک کرده‌اند، اعطا می‌شود.