روت بنریتو (نام کامل: روت ماری روگن بنریتو؛ ۱۲ ژانویه ۱۹۱۶ – ۷ اکتبر ۲۰۱۳) یک شیمیدان و مخترع برجسته آمریکایی بود که به خاطر دستاوردهایش در علم شیمی و به‌ویژه شیمی نساجی شناخته می‌شود. او بیش از ۵۵۰ پتنت را در طول زندگی حرفه‌ای خود به ثبت رساند و به عنوان یکی از برجسته‌ترین مخترعان زن قرن بیستم شناخته می‌شود.
روت بنریتو در نیواورلئان، لوئیزیانا به دنیا آمد و از دانشگاه نیوکامب (اکنون بخشی از دانشگاه تولین) در سال ۱۹۳۵ فارغ‌التحصیل شد. او دکترای خود را در سال ۱۹۴۸ از دانشگاه شیکاگو دریافت کرد. بنریتو در طول زندگی حرفه‌ای خود در اداره کشاورزی ایالات متحده (USDA) کار کرد و به توسعه تکنولوژی‌هایی پرداخت که به بهبود کیفیت پارچه‌های پنبه‌ای کمک کرد.
یکی از مهم‌ترین اختراعات او پارچه‌های مقاوم به چروک بود که باعث شد لباس‌های پنبه‌ای بدون نیاز به اتو کشیدن، صاف و مرتب باقی بمانند. این اختراع تحولی بزرگ در صنعت نساجی ایجاد کرد و به تولید پوشاک با کیفیت بالاتر و ماندگاری بیشتر کمک کرد. او همچنین در توسعه پارچه‌های ضد آتش، مقاوم به لکه و مقاوم به آب نقش مهمی داشت.
بنریتو به خاطر دستاوردهایش جوایز و افتخارات زیادی دریافت کرد، از جمله جایزه کارلسبرگ در شیمی و مدال ملی تکنولوژی و نوآوری که توسط رئیس‌جمهور آمریکا به او اهدا شد. او همچنین به عنوان عضو آکادمی ملی علوم و انجمن شیمی آمریکا شناخته شد.
بنریتو در سال ۲۰۱۳ در سن ۹۷ سالگی درگذشت، اما میراث او همچنان در دنیای علم و صنعت باقی مانده است. او نه تنها به خاطر اختراعاتش، بلکه به خاطر تعهدش به آموزش و تربیت نسل‌های جدید دانشمندان نیز شناخته می‌شود.