در شهر اصفهان، زوجی به نام رویا و امید تصمیم گرفتند که پس از چند سال دوستی و عشق، زندگی مشترک خود را آغاز کنند. آنها با شور و شوق فراوان، مراسم عروسی‌شان را برنامه‌ریزی کردند و همه چیز برای شب عروسی آماده بود.
شب عروسی فرا رسید و خانواده‌ها و دوستان رویا و امید به تالار جشن آمدند. رویا با لباسی سفید و زیبا به همراه خانواده‌اش وارد شد و امید با کت و شلواری شیک و دست‌در‌دست پدرش وارد تالار شد. وقتی نگاه‌هایشان به هم افتاد، عشق و احترام در چشمانشان موج می‌زد.
مراسم عروسی با شوق و شعف برگزار شد و رویا و امید با تبریک و آرزوهای خوب از طرف دوستان و خانواده‌شان روبرو شدند. پس از مراسم، زوج خوشبخت به همراه مهمانان خود به سالن پذیرایی رفتند تا شام خوشمزه‌ای را میل کنند. موسیقی زیبا در فضا پخش می‌شد و همه با هم می‌خندیدند و خوش می‌گذشتند.
بعد از شام، رویا و امید به همراه دوستان و خانواده‌شان به رقص و شادی پرداختند. آنها با هم به روی صحنه رفتند و اولین رقص خود را انجام دادند. همه مهمانان با چشمانی پر از شور و شوق به آنها نگاه می‌کردند و برایشان آرزوی خوشبختی می‌کردند.
شب به پایان رسید و رویا و امید به خانه جدیدشان رفتند تا زندگی مشترک خود را آغاز کنند. وقتی وارد خانه شدند، دست‌در‌دست هم نشستند و با لبخندی گرم به یکدیگر گفتند: “این تنها آغاز است. با هم می‌توانیم هر چالشی را پشت سر بگذاریم و زندگی پر از عشق و شادی داشته باشیم.”
اما در طول شب، رویا متوجه شد که کیف کوچک خود را که حاوی مدارک مهم و جواهرات ارزشمند بود، در تالار جا گذاشته است. او با نگرانی به امید گفت: “امید، من کیفم را در تالار جا گذاشته‌ام! باید آن را پیدا کنیم.”
امید با آرامش به رویا گفت: “نگران نباش، عزیزم. با هم به تالار برمی‌گردیم و کیف را پیدا می‌کنیم.”
رویا و امید به سرعت به تالار بازگشتند و به دنبال کیف گشتند. خوشبختانه، کیف در تالار پیدا شد و رویا نفس راحتی کشید. او از امید بابت همراهی و آرامشش تشکر کرد و فهمید که با هم می‌توانند هر مشکلی را پشت سر بگذارند.
این داستان نشان می‌دهد که حتی در شب عروسی، ممکن است اشتباهاتی رخ دهد، اما با عشق و حمایت یکدیگر می‌توان این مشکلات را حل کرد و زندگی مشترک را با خوشبختی آغاز کرد.