
ضربالمثل “هرچه بکاری، همان را درو خواهی کرد” به این معناست که اعمال و رفتارهای ما در زندگی نتایجی دارند که به ما بازمیگردند. اگر کارهای خوب انجام دهیم، نتایج خوب و اگر کارهای بد انجام دهیم، نتایج بد دریافت خواهیم کرد. این ضربالمثل به اهمیت اعمال و اخلاقیات ما در زندگی اشاره دارد.
داستان این ضربالمثل به این صورت است:
در دهکدهای کوچک، کشاورزی به نام حسن زندگی میکرد. حسن مردی سختکوش و پرتلاش بود که همیشه به کار و کوشش خود اهمیت میداد. او زمینهای زراعی وسیعی داشت که در آنها انواع مختلفی از محصولات کشت میکرد. هر سال، حسن با دقت و تلاش فراوان به کشت و زرع مشغول میشد و محصولات باکیفیت و فراوانی برداشت میکرد.
حسن همسایهای به نام کریم داشت که مردی تنبل و بیانگیزه بود. کریم به کار و تلاش اهمیتی نمیداد و همیشه به دنبال راههای آسانتر برای به دست آوردن درآمد بود. او معمولاً زمینهایش را به حال خود رها میکرد و هیچ توجهی به کشت و زرع نداشت.
یک سال، کریم تصمیم گرفت که بجای کشت محصولات مفید و سودآور، بذرهای علفهای هرز بکارد. او فکر میکرد که علفهای هرز به خودی خود رشد میکنند و نیازی به تلاش و مراقبت ندارند. حسن به کریم گفت: “کریم جان، این کار درست نیست. هرچه بکاری، همان را درو خواهی کرد. اگر علفهای هرز بکاری، در نهایت چیزی جز علفهای هرز نخواهی داشت.”
اما کریم به نصیحت حسن گوش نداد و به کار خود ادامه داد. با گذشت زمان، زمینهای حسن پر از محصولات باکیفیت و فراوان شد، در حالی که زمینهای کریم پر از علفهای هرز و بیارزش بود. کریم فهمید که تصمیم اشتباه گرفته و به خود و زمینهایش آسیب رسانده است.
این داستان نشان میدهد که اعمال و رفتارهای ما در زندگی نتایجی دارند که به ما بازمیگردند. اگر با دقت و تلاش کار کنیم و اعمال نیکو انجام دهیم، نتایج مثبت و خوبی دریافت خواهیم کرد. همانطور که ضربالمثل “هرچه بکاری، همان را درو خواهی کرد” میگوید، اعمال ما نتایجی دارند که به زندگی ما بازمیگردند.