در اینجا داستانی برای ضربالمثل پیش از آنکه دیگران را دوست بداری، خودت را دوست بدار آورده شده است.
در یک شهر کوچک، دختری به نام لیلا زندگی میکرد که همیشه به دیگران کمک میکرد و به دوستان و خانوادهاش عشق میورزید. لیلا باور داشت که باید همیشه اولویت را به دیگران بدهد و نیازهای خود را نادیده بگیرد. اما با گذشت زمان، لیلا احساس خستگی و ناراحتی کرد و نمیدانست چرا این اتفاق افتاده است.
یک روز، مادر بزرگ دانای لیلا به او گفت: “دخترم، چرا اینقدر خسته و ناراحت به نظر میرسی؟”
لیلا با آهی گفت: “مادر بزرگ، من همیشه سعی میکنم به دیگران کمک کنم و نیازهای آنها را برآورده کنم، اما احساس میکنم که خودم را فراموش کردهام و حالا خسته و بیانرژی هستم.”
مادر بزرگ با مهربانی به لیلا گفت: “پیش از آنکه دیگران را دوست بداری، خودت را دوست بدار. باید به نیازها و احساسات خودت هم توجه کنی و خودت را دوست داشته باشی. تنها در این صورت میتوانی به دیگران کمک کنی و عشق واقعی را تجربه کنی.”
لیلا با شنیدن این سخنان، تصمیم گرفت که به خود بیشتر توجه کند و وقت بیشتری برای خود اختصاص دهد. او شروع به انجام کارهایی کرد که او را خوشحال میکردند و به نیازهای خودش گوش داد. به تدریج، لیلا احساس کرد که انرژی و خوشحالیاش بازگشته است و توانست به دوستان و خانوادهاش با عشق و محبت بیشتری کمک کند.
این داستان به ما یادآوری میکند که باید پیش از دوست داشتن دیگران، خودمان را دوست داشته باشیم و به نیازهای خود توجه کنیم. همانطور که ضربالمثل “پیش از آنکه دیگران را دوست بداری، خودت را دوست بدار” میگوید، تنها با دوست داشتن خودمان میتوانیم عشق واقعی را به دیگران بدهیم.